Wanneer iemand vraagt wat ik doe en ik vertel dat ik Epigenetisch Orthomoleculair Therapeut ben, struikel ik zelf nog net niet over de woorden die ik uitspreek. Degene die tegenover me zit, kijkt me vervolgens met gefronste wenkbrauwen aan en de vraagt: ‘uh, wat ben je’? 

Als Epigenetisch Orthomoleculair Therapeut ga ik er vanuit dat het lichaam een zelfherstellend vermogen heeft.  Wanneer je op de juiste manier voor je lichaam zorgt, je veel klachten kunt verminderen of zelf kunt verhelpen. Epigenetica betekent ‘op of boven de genen’, en wil zeggen dat we hier invloed op hebben.

Maar hoe werkt dat dan precies en wat kan je daar dan mee? Je krijgt van je ouders een genenpakket. Dit kun je zien als een receptenboek en aan jou de keus wat je daaruit gaat maken. Stel, je kiest voor mayonaise. Dan is de smaak en de textuur afhankelijk van de hoeveelheid olie, zout en ei die je gebruikt. Het resultaat is ook afhankelijk van wat voor mayonaise je wilt maken. Moet het zuur zijn, romig of hou je toch van vet? Zo werkt het ook met genen. Of een bepaald gen wel of niet wordt ingeschakeld, is net als bij het maken van mayonaise afhankelijk van verschillende componenten. Denk aan voldoende beweging, voeding en stress. Maar ook het milieu waarin we opgroeien en waaraan je wordt blootgesteld heeft invloed.

Het feit dat je opa altijd last heeft gehad van een hoge bloeddruk of uiteindelijk diabetes type 2 heeft gekregen, hoeft echt niet te betekenen dat jij dat ook krijgt. Dat je op dat vlak wellicht een kleine zwakte hebt, dat zou heel goed kunnen. Dat wanneer je wordt opgevoed en je er dezelfde leefstijl op na houdt en het dan ook ontwikkeld dat is dan ook weer niet zo gek. Dat is epigentica, wat van verschillende factoren afhankelijk is en waar je in veel gevallen gewoon invloed op hebt.